Van erectiepillenpusher tot bejaardenfluisteraar
Column van de senator op ftm.nl
Senator Kees de Lange neemt het fenomeen Henk Krol onder de loep. Niet ideologie, maar schaamteloos eigenbelang inspireert de politieke missie van ouderenleider Henkie.
Dat in Nederland geen toekomst zou zijn voor ondernemende geesten, is natuurlijk onzin. Of we met de wijze waarop dat af en toe gebeurt als burgers blij moeten zijn, is een heel ander verhaal. Laten we een willekeurig voorbeeld nemen: Henk Krol, intussen Henkie voor zijn vooral oudere vrouwelijke fans. De man maakt onmiskenbaar carrière, althans als je Maurice de Hond mag geloven. Maar mag je dat? Een korte analyse van een gênant fenomeen.
Waar geld is, is Henk
Henkie staat bij insiders al een poosje bekend als icoon van het platte eigenbelang. Hij rotzooit al jaren met een krantje hier, een reisbureautje daar en een pillenhandeltje elders. Dat laatste niet om het volk te genezen van afschuwelijke aandoeningen, maar simpelweg om lucratieve erectiepillen van het merk Libidfit te pushen voor financieel gewin. Ondanks waarschuwingen uit medische hoek ging Krol gewoon door. Niet omdat zijn kennis op het gebied van alles waarin cijfers voorkomen verder gaat dan die van een 3-VWOer, maar gewoon omdat er poen te halen was.
Zijn politieke carrière begon hij bij de VPRO radio. Via de TROS werd hij in 1977 voorlichter van de Tweede Kamerfractie van de VVD, de partij die hij nog steeds geweldig vindt. En nu dus ineens het nieuwe gat in de markt: alle mensen boven de 50. Niet dat hij dat zelf bedacht heeft – zijn rekenkundig vermogen stopt ver beneden de 50 – maar gewoon, omdat Jan Nagel, vader van meer mislukte avonturen dan je je eigen kinderen zou toewensen, hem uitlegde dat daar kansen voor een schaamteloze opportunist als onze Henkie lagen.
Opportunistisch opkomen voor de ouderen
En nu is Henkie opeens bejaardenfluisteraar. Met omfloerste stem legt hij het volk uit hoe hij zijn ouders bemint, de ziekte overwonnen heeft, en na een roze leven dat hem geen windeieren legde opeens de ouderen als zelfpromotieproject ontdekt heeft. En toegegeven; zolang er geen controleerbare feiten aan de orde komen is er geen tweede als Henkie. Als feitenvrije politiek al niet eerder was uitgevonden, zou Henkie hier absoluut voor een hoofdprijs in aanmerking komen. Het op eenvoudige wijze communiceren van gecompliceerde werkelijkheden is een gave. Maar dan moet je zelf die werkelijkheden wel begrijpen. En pensioenen zijn geen simpele kost. Daar komen getallen aan te pas, soms nog veel groter dan 50+. En dan wordt het voor Henkie erg lastig.
Bij feitenvrije politiek is kennis van zaken eerder een last dan een voordeel. En daarmee is Henkie in zijn element. Vertel de beperkte categorie van verongelijkte, achterdochtige ouderen wat ze graag willen horen, vergeet alle feiten en in de Hondse peilingen schiet je omhoog. Want als je jezelf politicus noemt, schenkt dat zelfs in een tijd waarin we beter zouden moeten weten nog steeds enig vertrouwen. Maar helaas, als politicus een vak is, moet de onderwijsinspectie met spoed die opleiding maar eens gaan doorlichten. Te beginnen bij Henkie.
In het Algemeen Dagblad van 15 februari werden er wat tegels gelicht over Krol, Nagel en hun bejaarden-PVV. Dat viel niet helemaal mee natuurlijk, hoewel de feiten zonder twijfel correct waren. Niettemin, Krol en Nagel schoten in de gebruikelijke kramp waar populisten het patent op hebben: de feiten ontkennen, bagatelliseren, anderen de schuld geven, dreigen met formele klachten of juridische acties, niet op de zaak ingaan maar op de man of vrouw spelen. Lachwekkend – als het niet om te huilen zou zijn.
Populisme krijgt vrij spel
Onderzoeksjournalistiek in Nederland sterft uit. De budgetten die serieuze kranten en andere media ervoor beschikbaar hebben, dalen elk jaar verder. En dat is precies wat de deur openzet voor een populisme dat we in Nederland gelukkig niet eerder kenden, maar dat nu de media domineert. Want krantjes verkopen en hoge kijkcijfers halen zijn een doel op zichzelf geworden. Op die paar gelukkige uitzonderingen na, zoals het Algemeen Dagblad ons vorige week liet zien.
Is er een boodschap? Jazeker, die is er, en die wordt gericht aan de miljoenen ouderen in onze samenleving. Want velen van u die jarenlang meenden dat politiek u niet aanging, en dat uw belangen ook buiten de politiek om beschermd zouden worden, moeten acuut bij zinnen komen. De rattenvangers, ditmaal niet uit Hamelen maar uit Best en Hilversum, fluiten hun valse politieke lokroep. Niet om u te helpen in omstandigheden die inderdaad toenemend moeilijk zijn, maar ter vergroting van het eigen ego. Lees er het Algemeen Dagblad er nog maar een keer op na