Bij elke poging om de aardatmosfeer te modelleren is gedetailleerde natuurkundige kennis van hoe stralingstransport in de atmosfeer plaatsvindt van groot belang. Hierbij is de rol van wolken, en is de verstrooiing van straling aan wolken, van groot belang. In feite is dit probleem de Achilleshiel van de klimaatwetenschap.

Een belangrijk nieuw artikel van Van Wijngaarden en Happer gaat uitgebreid in op dit verstrooiingsprobleem. Zij ontwikkelden een heel nieuw mathermatisch-fysisch formalisme om dit probleem systematisch te behandelen. Hun baanbrekende artikel treft u hier aan.

Mathematische fysica is niet bepaald een onderwerp dat gemakkelijk toegankelijk is voor niet-natuurkundigen. Daarom heb ik een inleiding geschreven die de problematiek in enig perspectief plaatst, alvorens de hoogtepunten van dit nieuwe formalisme kort te behandelen. Mijn bijdrage treft u hier aan.