De stikstofproblematiek is volop in de belangstelling en maakt veel los. Van de kant van de regering en uit de Tweede Kamer horen we vooral onzinverhalen zonder enige wetenschappelijke onderbouwing. Men schroomt zelfs niet hardwerkende boeren verdacht te maken en dreigt hun beroepsuitoefening onmogelijk te maken. Is dit allemaal terecht?

Ik ben lid van een Amerikaanse denktank, de CO2 Coalition. Men wordt lid op uitnodiging, en de leden zijn stuk voor stuk deskundig op bèta-gebied (natuurkunde, scheikunde, biologie, bodemkunde, geologie, technische wetenschappen, etc.) Bij zaken die in de belangstelling staan, vraagt het bestuur of er leden zijn die mee willen werken aan een wetenschappelijk artikel. Onderstaand artikel is op die manier tot stand gekomen, met 4 auteurs, waaronder ik zelf.

Het artikel is nogal technisch-wetenschappelijk, en voor niet-specialisten niet eenvoudig. Daarom is er een Inleiding of Samenvatting bijgevoegd die zonder in technisch jargon te vervallen in gewone taal voor niet-specialisten en beleidsmakers aangeeft wat de essentie van het artikel is en wat de conclusies zijn. Omdat stikstofverbindingen onderdeel van de stikstofcyclus zijn, is het niet mogelijk zaken los van elkaar te bekijken. Het is onvermijdelijk om de rol van de vele verbindingen die een rol spelen in de atmosfeer, de oceanen en in de bodem in onderling verband te bezien. Evenzo kan men de rol die de mens speelt niet los zien van de vele natuurlijke processen. We hebben er hard aan gewerkt om die samenhang zo goed mogelijk over het voetlicht te krijgen.

De website van de CO2 Coalition, co2coalition.org, bevat zeer veel artikelen van deskundigen en is zeer informatief. De N2O Samenvatting is hier te vinden. Het volledige artikel treft u hier aan.